/ Bashkëbisedoi: Dashnim Hebibi, Zürich/
Në qytetin Avansh të Zvicrës jeton një njeri i cili ka përjetuar një nga ngjarjet më tragjike të aviacionit evropian të viteve ’90 – z. Vaxhid Memeti, i lindur në vitin 1959 në fshatin Turi të komunës së Bujanocit.
Në vitin 1991, Vaxhidi kishte ardhur në Zvicër për të punuar, si shumë bashkatdhetarë të asaj kohe. Por dy vjet më pas, më 5 mars 1993, ai do të bëhej dëshmitar dhe një nga të mbijetuarit e rrallë të një aksidenti ajror tragjik që ndodhi gjatë një fluturimi të kompanisë Balair, nga Shkupi drejt Cyrihut.
“Vet isha në aeroplan,” kujton ai me zë të dridhur. “Kisha shkuar për të vizituar familjen dhe po kthehesha në Zvicër. Më kujtohet si sot – në momentin kur aeroplani po ngrihej, pashë sikur ra diçka nga lart. Nuk e di çka ishte, por krahu i djathtë i aeroplanit u dëmtua rëndë.
U ngjitëm në ajër me shpejtësi të madhe dhe pastaj gjithçka ndodhi rrufeshëm. Kur e hapa sytë, isha në tokë. Pjesa e parë e aeroplanit ishte futur në tokë, kishte bërë gropë të madhe.”
Nga bishti i aeroplanit, bashkë me pak të tjerë, ai arriti të shpëtojë. Vetëm 7 persona mbijetuan, ndërsa 97 humbën jetën.
“Kujtoj gjithçka – fytyrat e atyre që u ndanë nga jeta, disa i njihja, me disa sapo kishim folur në aeroplan. Shumë skena të rënda kam parë. Nuk dua t’i përmend, por i kam para syve çdo ditë.”
Z. Vaxhid, që prej asaj dite, ka vuajtur nga trauma e thellë shpirtërore dhe prej asaj kohe është nën trajtim me barna. Nuk ka udhëtuar më me aeroplan dhe emocionet e përjetuara i ndjekin ende.
“Kam rilindur,” thotë ai. “Me e pa vdekjen me sy dhe me u kthye prapë në jetë është vetëm vendim i Perëndisë. Jetoj me dhimbje, por edhe me mirënjohje. Kam djalë e vajzë, bashkëshorten dhe shumë familjarë që udhëtojnë. U them se aeroplani është mjet i sigurt – thjesht, unë përjetova më të keqen. Por mos ndalni jetën nga frika.”
Gjatë qëndrimit në spital, ai mori vizita nga shumë personalitete të kohës dhembështetje nga komuniteti. Sot, ai është një dëshmitar i gjallë i një ngjarjeje që nuk duhet harruar, por kujtuar me respekt për viktimat dhe me vlerësim për ata që mbijetuan për të treguar rrëfime të tilla.
“Lutem për shpirtin e të gjithë atyre që humbën jetën atë ditë. Ishte një moment që më ndryshoi jetën përgjithmonë.”
Në fund të bisedës, z. Vaxhid Memeti na la me një mesazh të qartë:
“Nderim për mërgatën shqiptare që ka vuajtur shumë, por gjithmonë ka qenë ajka e kombit. Le të mos harrojmë asnjëherë ata që i kemi humbur.” SAM24.info