Zemra rreh për ty, Atdhe – Pushime të mbara, vëllezër të mërguar!
Nga: Dashnim HEBIBI, Cyrih
O Atdhe, Zemra Ime – Pushime të Mbara, Mërgimtarë të Dashur!
O atdhe, zemra jeme… o shpirti që më pushon, sa herë e kujtoj fëmijërinë. Kujtoj topin e lagjes, baltën nën këmbë dhe vrapin zbathur në rrugicat që kishin më shumë dashuri se asfalt. Atdheu është më shumë se një vend – është ndjenja që na mbush shpirtin, është kujtimi që na jep forcë, është gjuha që na lidh pavarësisht largësisë.
Pushime të mbara, bashkatdhetarë të dashur! Nuk ju kemi harruar – as ata që keni ardhur tashmë, as ata që jeni rrugës për të kaluar pushimet në atdhe. Me gjithë zemër ju urojmë të kaloni ditë të bukura, ashtu siç i keni planifikuar.
Lidhja me atdheun është shenjtëri. Duhet ta ruajmë dashurinë tonë për vendin, sepse ajo na mban gjallë shpirtërisht. Edhe pse shtetet tona nuk kanë bërë sa duhet për diasporën – sidomos për ata që kanë ndërtuar shoqëri kulturo-artistike, organizata shoqërore dhe mbajnë gjallë vlerat tona – mërgimtarët nuk ndalen dhe nuk do të ndalen kurrë.
Diaspora jonë ka qenë dhe do të mbetet arteria kryesore e atdheut. Brezat e parë të mërgimtarëve kanë qenë ambasadorët më të mirë të tokës shqiptare. Sot, edhe brezat e dytë e të tretë janë po aq të përkushtuar – punojnë fort gjatë vitit dhe, megjithëse do të ishte më lirë të pushonin gjetkë, ata zgjedhin atdheun.
Sepse, siç thonë ata vetë: “Askund nuk ndihemi më mirë se në vendin tonë.”
Vetëm nga Zvicra gjatë sezonit të pushimeve e kjo ndodhi të shtunën e datës 12 korrik, për një ditë, nisen mbi 15 aeroplanë për në Prishtinë dhe Shkup. Kjo flet shumë – dhe nuk ka nevojë për koment.
Ne si redaksi ju urojmë rrugë të mbarë, pushime të mira dhe kthim të sigurt në vendet ku jetoni e punoni. Nëse keni ndonjë foto, ndonjë ngjarje, apo ndonjë përjetim që mendoni se duhet ndarë me bashkatdhetarët, na e dërgoni – ne nuk jemi në pushim, jemi në shërbim të fjalës së lirë dhe të drejtë.
Na gjeni në email ngase jemi në bashkëpunim të ngushtë edhe me sam24.info.
Lodhja, shpenzimet, mundimi… harrohen. Sepse kur shkelim tokën tonë, kur ndjejmë aromën e vendlindjes, shpirti na përmbushet.
O nuk ka si atdheu.
Të dashur mërgimtarë,
Ju që vini nga largësitë me zemrën plot mall,
Ju që nëpër aeroporte mbani në çanta ëndrra dhe dashuri,
Ju urojmë me gjithë shpirt: Pushime të mbara!
Ju kemi në mendje, gjithmonë.
Edhe kur jeni duke ardhur, edhe kur sapo keni arritur,
edhe ata që këtë fundjavë nisen rrugës për te zemra – për në Atdhe.
Lidhja me atdheun nuk është fjalë – është gjak.
Është diçka që nuk tretet as nga vitet, as nga largësitë.
Sado që shtetet tona nuk bëjnë aq sa duhet për ju,
ju, bijtë e tokës shqiptare, nuk ndaleni.
Sepse ju jeni fjala, puna, djersa dhe shpresa.
Ju jeni ata që në mërgatë mbani të gjallë gjuhën, kulturën dhe flamurin.
Diaspora jonë është si rrënja e një peme të lashtë – thellë, e fortë, e pathyeshme.
Nga gjenerata e parë që ngriti mure me duar të çara,
te gjenerata e dytë e e tretë që flet gjuhën e vendit ku lindi,
por zemrën e ka ende në lagjen ku dikur luajti top zbathur.
Se lodhja harrohet, leku tretet, por ajo që merr nga atdheu nuk matet me asgjë.
Se kur fryn era e malit tënd, trupi dridhet, por zemra qetësohet.