Nga: Dashnim HEBIBI
Dhërmi, 23 korrik 2025– Vera sjell diellin, pushimet dhe freskinë e detit, por për fat të keq, sjell me vete edhe një problem të përvitshëm: papastërtinë dhe mungesën e ndërgjegjes qytetare në plazhe.
Pushues të pandërgjegjshëm vijojnë të ndosin plazhet me qese plastike, shishe të hedhura, shpuza cigaresh, fara frutash dhe mbetje ushqimore. E gjitha kjo ndodh pa asnjë ndjesi përgjegjësie, shpesh vetëm pak metra larg koshave të mbetjeve. Kjo sjellje nuk është vetëm e papranueshme, por edhe një turp, kur mendojmë se bëhet fjalë për bukuritë tona natyrore – pasuri që shumë vende të tjera do t’i kishin ruajtur si sytë e ballit.
“Është e dhimbshme të gjesh pis vendin ku ke zgjedhur të pushosh. Ndihesh i fyer, i neglizhuar, sikur dikush të ketë hedhur baltë mbi natyrën dhe kujdesin tënd,” thotë një pushues.
Situata bëhet edhe më e rëndë kur sheh që pranë fëmijëve, në vijën bregdetare, tymi i duhanit ngrihet si një sfidë për shëndetin publik. Pavarësisht ndalimeve dhe etikës elementare, ende ka nga ata që pijnë duhan fare pranë të tjerëve – edhe kur përreth ka të vegjël që frymojnë në të njëjtin ajër.
“Kjo nuk është më vetëm mungesë edukate, është një ‘sëmundje’ sociale që ka nevojë për shërim të thellë,” shprehen ekspertë të mjedisit dhe shoqërisë civile.
Për fat të keq, shpesh faji i hidhet mirëmbajtësve të plazheve, por e vërteta është se ata mund të pastrojnë – por nuk mund të edukojnë. Edukata nis nga secili prej nesh. Ndaj, përgjegjësia nuk mund të shpërndahet në ajër. Ajo fillon tek “unë”, tek “ti”, tek “ai”.
Një tjetër paradoks që vërehet shpesh: pushues që konsumojnë birra e pije të gazuara nën çadra, e më pas i lënë mbeturinat në rërë, ndërkohë që koshi ndodhet vetëm pak metra më tej. Një sjellje që lë shije të hidhur, jo vetëm për pushuesit vendas, por edhe për turistët e huaj që presin të gjejnë Shqipërinë mikpritëse, të pastër dhe dinjitoze.
Deri kur kështu? Deti nuk është vend për mbeturina. Plazhi nuk është hapsirë e lirë për papërgjegjshmëri. Nëse nuk ngremë zërin sot, nesër do të jetë tepër vonë – jo vetëm për ne, por për brezat që do të vijnë.
Thirrja është e qartë: secili të mbajë përgjegjësi. Plazhet nuk janë kosh mbeturinash – janë pasuria jonë e përbashkët!
SAM24.info