/ Nga: Dea HEBIBI, Cyrih
Zvicër, qershor 2025 – Pas një pauze të gjatë për shkak të angazhimeve në studime shkencore, poeti dhe studiuesi PhD Dashnim Hebibi, i cili jeton dhe vepron në Zvicër, është rikthyer fuqishëm në skenën letrare me dy vëllime të reja poetike: “Alfabeti i Jetës” dhe “Të Shtënat e Kohës”. Këto botime dëshmojnë se z. Hebibi nuk i është larguar dhe nuk do t’i largohet poezisë, pasi siç shprehet edhe vetë: “Përmes poezisë, flas me shpirtin tim.”
Të dy librat janë redaktuar nga intelektuali dhe atdhetari Jeton Arifi, mik i afërt i autorit që nga fëmijëria, dhe janë botuar nga shtëpia botuese “Libri Im” në Pejë, nën përkujdesjen profesionale të mjeshtrit të fjalës së shtypur, Berat Thaqi.
Recensent i të dy vëllimeve është personaliteti i njohur akademik dhe letrar, Prof. Dr. Xhavit Lipaj, i cili thekson ndjeshmërinë e thellë që përshkon vargjet e autorit – mallin për atdheun dhe gjuhën amtare, dhimbjen për humbjen e nënës, revoltën ndaj padrejtësive dhe dashurinë e përhershme për idealet, fëmijët dhe lirinë.
Prof. Lipaj vlerëson “Alfabetin e Jetës” si një testament shpirtëror dhe poetik që shndërron shkronjat shqipe në simbole emocionesh dhe kujtese, ndërsa “Të Shtënat e Kohës” e përshkruan si një dokument poetik të dhimbjes kolektive dhe kujtesës kombëtare, ku autori flet si bir, si baba, si mërgimtar e si poet që nuk është thyer, por është bërë urë mes brezave dhe fjalëve që nuk duhet të harrohen.
Këto dy botime i japin një zë të fuqishëm shpirtit të poetit Dashnim Hebibi dhe e rikthejnë atë denjësisht në arenën e poezisë shqipe.
Recension për librin “Alfabeti i Jetës”
nga PhD Dashnim Hebibi
Prof. Dr. Xhavit Lipaj – recensent
“Alfabeti i Jetës” është më shumë se një libër poezish – është një testament shpirtëror i autorit Dashnim Hebibi, një kronikë poetike e ngulitur thellë në mallin për atdheun, mirënjohjen për familjen, dashurinë për gjuhën amtare dhe ndjeshmërinë e një shpirti që ka përjetuar jetën përmes fjalës.
Në këtë vëllim, autori shndërron alfabetin shqip në një univers emocionesh, duke krijuar me shkronjat një shtëpi kujtimesh, dhimbjesh dhe idealesh. Vargjet e tij, të drejtpërdrejta, herë të vrullshme e herë të brishta, pasqyrojnë thellësisht përjetimet e mërgimit, dashurinë për Preshevën dhe ndjeshmërinë për figurat familjare – veçanërisht për nënën e ndjerë Xhevahire dhe babain e sakrificës, Xhelalin.
Poeti i flet brezit të ri për rrënjët, për gjuhën dhe për atdheun, duke gërshetuar intimen me kolektiven – plagët personale marrin vlerë universale: bëhen zë i mërgimtarit të lodhur, i Preshevës së ndarë, i babait që lutet në heshtje dhe i qytetarit që sheh me brengë shoqërinë moderne.
PhD Dashnim Hebibi përdor simbole të fuqishme – “Molla e Kuqe”, “Flamuri”, “Shkronja A si Atdheu” – për të rikujtuar se fjala ka fuqi formësuese dhe poezia është një akt rezistence ndaj harresës. Ai nuk shmang temat e vështira si hipokrizia sociale, varfëria, tranzicioni apo degradimi moral, por i trajton me ton të drejtë dhe të fuqishëm.
Ky libër është një lutje poetike për të mos humbur thelbin njerëzor në kohë të trazuara – një alfabet ndjenjash për të lexuar jetën me shpirt, dinjitet dhe reflektim. “Alfabeti i Jetës” meriton të lexohet me zemër, si një amanet që flet për dashurinë që nuk plaket.
Recension për librin “Të Shtënat e Kohës”
nga PhD Dashnim Hebibi
Prof. Dr. Xhavit Lipaj – recensent
Libri poetik “Të Shtënat e Kohës” i PhD Dashnim Hebibit është një vepër e fuqishme që ndërthur kujtesën personale me dhimbjen kolektive të një kombi. Ky libër përfaqëson një testament shpirtëror që flet me ndjeshmëri të thellë për udhëtimin e mërgimit, sakrificën familjare dhe dashurinë e përhershme për atdheun – veçanërisht për Luginën e Preshevës, të ngarkuar me domethënie shpirtërore e kombëtare.
Vargjet e këtij libri janë më shumë se poezi – janë dokumente të kujtesës dhe ndjenjës, që mbartin një histori ekzistenciale. Hebibi shkruan me një gjuhë të ngrohtë e të thellë për humbjen e nënës, mallin për gjuhën shqipe, revoltën ndaj padrejtësive dhe dashurinë për idealet, fëmijët dhe lirinë.
Stili i tij poetik përfaqëson një ndërthurje të lirikës tradicionale me angazhimin e ndërgjegjes kombëtare. Figura si “Lisi i Mollës së Kuqe”, “Guri i Kujtesës” apo “Poezia që rritet brenda” shërbejnë si simbole të forta që bartin plagët e së kaluarës, dhimbjet e së tashmes dhe shpresën për të ardhmen.
Poeti nuk flet vetëm për veten – ai i flet të gjithëve: mërgimtarëve, fëmijëve të diasporës, brezave që kanë harruar dhe atyre që nuk duhet të harrojnë. Hebibi është një zë që buron nga përjetimi dhe bëhet urë mes brezash, mes tokës dhe fjalës, mes të kaluarës dhe të ardhmes.
“Të Shtënat e Kohës” nuk është thjesht një përmbledhje poezish, por një amanet i shkruar me shpirt – një libër që duhet lexuar me ndjenjë, për t’u rilexuar në heshtje, në mall dhe në lutje.
SAM24.info