/ Nga PhD. Xhavit LIPAJ /
Artikulli " E harruar në kujtesën e shoqërisë – Së bashku për një të nesërme miqësore ndaj demencës" trajton një nga sfidat më të mëdha të shoqërisë bashkëkohore: trajtimin dhe përfshirjen e njerëzve me demencë. Me një qasje gjithëpërfshirëse, artikulli thekson nevojën për solidaritet, dhembshuri dhe përgjegjësi kolektive për të ndërtuar një të ardhme ku dinjiteti dhe cilësia e jetës së këtyre individëve mbrohen dhe promovohen.
Sfida Shoqërore dhe përceptimi ndaj Demencës
Demenca, e cilësuar si një sindromë neurologjike me ndikim të thellë, prek individët, familjet dhe shoqërinë në tërësi. Përveç pasojave mjekësore, ata që preken vuajnë nga izolimi shoqëror dhe stigmatizimi. Artikulli thekson se në shumë vende, demenca ende perceptohet si një problem privat, çka nënvlerëson dimensionin shoqëror të sëmundjes. Për këtë arsye, kërkohet një ndryshim thelbësor i mendësisë, ku shoqëria nuk e redukton individin në kufizimet e tij njohëse, por e trajton atë me respekt dhe përfshirje të plotë.
Modelet Inovative dhe qasjet për Kujdes
Artikulli paraqet modele të reja kujdesi si LIPAJ dhe MAKI, të cilat vendosin në qendër dinjitetin dhe autonominë e të prekurve. Këto modele theksojnë: Personalizimin e kujdesit: Përshtatjen me nevojat individuale të njerëzve me demencë. Përfshirjen e familjarëve: Rritjen e rolit të tyre si partnerë aktivë në procesin e kujdesit. Aktivizimin mjedisor: Krijimin e një ambienti që nxit ndjesinë e përkatësisë dhe mirëqenien. Pavarësisht efikasitetit të këtyre qasjeve, implementimi i tyre shpesh kufizohet nga mungesa e burimeve dhe infrastrukturës adekuate.
Roli i Teknologjisë në mbështetjen e Kujdesit
Teknologjitë si GPS, zgjidhjet Smart Home dhe programe të personalizuara digjitale ofrojnë potencial të madh për të rritur pavarësinë dhe cilësinë e jetës së të prekurve. Megjithatë, artikulli identifikon sfidat e kostove të larta dhe pranimit nga përdoruesit si pengesa kryesore. Zgjidhja kërkon investime të mëdha në kërkime dhe zhvillime teknologjike, të cilat duhet të jenë të përballueshme dhe të aksesueshme për të gjitha grupet shoqërore.
Nevoja për ndryshime Politike dhe Sociale
Artikulli bën thirrje për masa politike dhe nisma të orientuara drejt komunitetit, përfshirë: Hartimin e strategjive kombëtare për demencën, të cilat përfshijnë parandalimin, diagnostikimin e hershëm dhe mbështetjen institucionale. Krijimin e infrastrukturës miqësore ndaj demencës, duke përfshirë hapësira publike pa barriera dhe transport publik të përshtatur. Reduktimin e stigmatizimit përmes fushatave ndërgjegjësuese, të cilat edukojnë publikun mbi demencën dhe nxisin përfshirjen sociale.
Përfshirja dhe mbështetja e Familjarëve
Artikulli nënvizon barrën që mbajnë familjarët në kujdesin ndaj të prekurve. Ai rekomandon krijimin e programeve mbështetëse si kujdesi ditor, grupet e këshillimit dhe ndihma financiare. Përfshirja aktive e familjarëve përmes konsultimeve dhe aktiviteteve të përbashkëta rrit cilësinë e kujdesit dhe ul ndjeshëm ngarkesën e tyre emocionale.
Përfundimi dhe thirrja për Veprim
Artikulli përmbyllet me një apel të fuqishëm për solidaritet. Ai thekson se demenca nuk është një sfidë individuale, por një përgjegjësi kolektive. Përmes qasjeve inovative, mbështetjes politike dhe ndryshimit të perceptimeve shoqërore, është e mundur të ndërtohet një shoqëri ku njerëzit me demencë respektohen, mbështeten dhe përfshihen plotësisht. Vetëm kështu mund të sigurohet një e ardhme miqësore dhe dinjitoze për të gjithë. ( Foto ilustrim nga autori)
helveticALforum.ch
